Ballad of Import-Export: Harvesting Gas and Grapes

Een gaspijpen-sculptuur, geïnspireerd op het gecentraliseerde gasleidingsnetwerk van Moldavië.

Toen de Sovjet-Unie in 1991 in Moldavië instortte, liet ze een economisch, informatief en spiritueel vacuum achter, gevuld met chaos en corruptie, langs een uitgestrekt en gecorrodeerd gecentraliseerd netwerk van pijpleidingen, oorspronkelijk ontworpen om goedkoop gas te distribueren – wat tegenwoordig niet meer het geval is. Men kan de geërfde en voortdurend evoluerende relatie tussen de staat en haar burgers observeren door te kijken naar de materiële staat van deze kritieke infrastructuur.
De installatie onthult het gefragmenteerde informatielandschap van Moldavië, gevormd door de wrijving tussen conflicterende politieke en nationale identiteiten, en door de inconsistentie van de energiezekerheid, altijd kwetsbaar en afhankelijk van volatiele machtsrelaties, zowel politiek als economisch.
Via een archief van anonieme poëzie-sporen op sociale media wordt de energie-infrastructuur blootgelegd als gedesintegreerd, in een spookachtige psycho-geografie bewoond door zielen die in een staat van voortdurende anticipatie leven, wachtend op toekomsten die nooit kwamen, zwevend tussen temporaliteiten.

Een handmatige, hybride druivenontsteler die je lot onthult.

In de afgelopen twintig jaar is Moldavië een belangrijke exporteur van fruit en wijn geworden, voortbouwend op de lang gevestigde Sovjet-tijdse erfenis als agrarische natie en zichzelf verder profilend.

Historisch gezien, bij afwezigheid van buitenlandse invloed, was druivenplukken altijd een collectieve activiteit binnen dorpsgemeenschappen, geworteld in agrarische spiritualiteit en symbool voor verbondenheid door arbeid en ontbering. Ongedocumenteerd, ongereguleerd, onuitgesproken. De groeiende exportvraag en nieuwe regels over hoe en wat geoogst mag worden transformeren deze praktijk, vergroten de schaal en sturen haar naar één enkel doel: productie en kapitaalaccumulatie.

De mechanisch aangedreven machine is geïnspireerd op lokaal gemaakte, ambachtelijke wijnwerktuigen uit rurale gebieden, met messen en transportbanden die de functionaliteit vergroten, verwijzend naar geautomatiseerde oogsttractoren en de universaliteit van technologie. Tegelijk fungeert de machine als waarzeggend instrument: de druiven worden van de stelen gescheiden en vallen in twee containers, waarmee ze tegenstrijdige scenario’s voor de toekomst van het druivenplukken en het ambacht zichtbaar maken.