The Weight of What We Build

Zone 1: Last

Elk gebouw draagt een gewicht dat zelden zichtbaar is. Deze eerste zone confronteert de verborgen kosten van bouwen, zoals ingesloten CO₂, sloopafval en toxiciteit. Bekende materialen worden niet als neutrale stalen getoond, maar als zintuiglijke ervaringen met scherpe texturen, chemische geuren en verontrustende soundscapes. Gordijnen markeren overgangen en veranderen de sfeer. Last maakt onzichtbare impact tastbaar en brengt het gewicht van onze gebouwde omgeving onder de aandacht.

Zone 2: Reflectie

De sfeer verschuift naar stilte. Natuurlijke en biobased materialen verzachten de ruimte met aardse geuren, gedempt licht en akoestische rust. Deze zone biedt een moment om stil te staan bij onze relatie met de gebouwde omgeving. Het contrast met de zwaarte van de vorige zone creëert een plek voor contemplatie. Het ontwerp verwijst naar tradities van ambacht en zorg en nodigt uit tot bewustwording van hoe ontwerpbeslissingen cultuur, milieu en collectief welzijn vormgeven.

Zone 3: Regeneratie

De laatste zone opent zich naar vernieuwing en mogelijkheden. Biobased en circulaire materialen zoals schimmelcomposieten, plantaardige kunststoffen en gerecyclede elementen nodigen uit om te voelen, ruiken, proeven en kijken. Deze materialen suggereren een architectuur die herstelt in plaats van uit te putten. De sfeer wordt lichter en opener en verandert drempels in uitnodigingen. Een Material Passport verzamelt indrukken uit de installatie, terwijl QR-codes de ervaring uitbreiden met verhalen en ecologische data. Het is een herinnering dat anders bouwen mogelijk én hoopvol is.