The Weight of What We Build

Zone 1: Last

Elk gebouw draagt een gewicht dat zelden zichtbaar is. Deze eerste zone confronteert de verborgen kosten van bouwen, zoals ingesloten CO₂, sloopafval en toxiciteit. Bekende materialen worden niet als neutrale stalen getoond, maar als zintuiglijke ervaringen met scherpe texturen, chemische geuren en verontrustende soundscapes. Gordijnen markeren overgangen en veranderen de sfeer. Last maakt onzichtbare impact tastbaar en brengt het gewicht van onze gebouwde omgeving onder de aandacht.

Zone 2: Reflectie

De sfeer verschuift naar stilte. Natuurlijke en biobased materialen verzachten de ruimte met aardse geuren, gedempt licht en akoestische rust. Deze zone biedt een moment om stil te staan bij onze relatie met de gebouwde omgeving. Het contrast met de zwaarte van de vorige zone creëert een plek voor contemplatie. Het ontwerp verwijst naar tradities van ambacht en zorg en nodigt uit tot bewustwording van hoe ontwerpbeslissingen cultuur, milieu en collectief welzijn vormgeven.

Zone 3: Regeneratie

De laatste zone opent zich naar vernieuwing en mogelijkheden. Biobased en circulaire materialen zoals schimmelcomposieten en gerecycleerde elementen nodigen uit tot aanraking, geur, smaak en licht. Deze materialen suggereren een architectuur die regenereert in plaats van uitputtend te zijn. De sfeer wordt lichter en opener, waarbij drempels uitnodigingen worden.
Een Materialenpaspoort legt indrukken vast van de installatie, terwijl QR-codes de ervaring verlengen met verhalen en ecologische digitale gegevens.
Dit is de toekomst waar we naartoe werken met ons digitale platform, dat de materiaalimpact volgt van productie tot hergebruik, en ontwerpers en ontwikkelaars de tools biedt om een regeneratieve, circulaire toekomst te bouwen.