Bij De Fabriek herijkt Sopranos het begrip vrouwelijkheid via sculptuur, waarin nostalgie en onschuld worden verweven. Door schattigheid en zachtheid te herinterpreteren, daagt de tentoonstelling vooroordelen uit, zet ze aan tot reflectie en herkadert ze vrouwelijkheid in haar kracht.
zachte schilden
Deze tentoonstelling onderzoekt ‘femme-coded’ vormen die niet alleen mooi of decoratief zijn, maar krachtig en dwingend zijn . Ze doorbreekt het vooroordeel dat vrouwelijkheid gelijkstaat aan zwakte door ‘schattigheid’ terug te eisen als een vorm van macht. Zachtheid wordt subversief, en speelsheid verandert in een stille vorm van verzet.
Bewegend in de wazige ruimte tussen kindertijd en volwassenheid, duikt dit werk op in de emotionele warmte, onduidelijkheid en weemoedigheid. Sculpturale werken herinterpreteren kinderlijke symbolen door een volwassen lens, waarbij onschuld wordt vermengd met complexiteit en verlangen met ongemak. Elk werk is zowel betoverend als licht verontrustend, en vraagt niet alleen om bewondering maar ook om begrip.