Rotorama verkent rotatie via objecten die lijken bevroren in beweging. Met gips, tin of aluminium creëer ik vormen die de kracht van rotatie onthullen. Door toeval en materiaalinteractie te omarmen, ontwikkelen deze studies zich tot objecten die de essentie van beweging dragen.
De Studie
Rotorama is een studie, een open project, een experimentele methode van vormonderzoek waarbij materiaal, beweging en krachten opzettelijk met elkaar in botsing worden gebracht. Het onthult wat vaak verborgen blijft: het moment waarop controle en toeval samensmelten. Ik creëer situaties waarin materialen, beweging en krachten vrij met elkaar kunnen interageren. Uit dit samenspel van controle en toeval ontstaan nieuwe dynamieken en vormen.
Het Proces
Het project is gebaseerd op het principe van rotatie. De draaiende beweging brengt het materiaal in een staat waarin het zich kan ontvouwen — of weerstand kan bieden. Ik werk niet tegen het materiaal, maar laat het zelf bepalen wat het nodig heeft om zijn vorm te vinden. Of het nu vloeibaar tin, aluminium, gips of chocolade is — elk materiaal wordt een protagonist dat de regels van het experiment herdefinieert. Daartegenover staat een tegenhanger — zoals oliezand, zout of ijs — die weerstand biedt en het proces mede vormgeeft. De uiteindelijke vorm ontstaat uit het samenspel van zwaartekracht, centrifugale kracht, materiaaleigenschappen en intuïtie.
De Objecten
Ik begrijp Rotorama als een bewust open proces. Het begint niet met een afgewerkt object, maar met de vraag: wat gebeurt er wanneer materiaal, beweging en toeval botsen? Zo ontstaan objecten die sporen van energie, proces en materiaaleigenschappen dragen. Elk is uniek, elk een bevroren moment tussen planning en spontaan ontstaan.