Mijn werk is een eerbetoon aan de stille processen, de tragedies en de uitbundigheid van de natuur. Met mijn keramische cocons wil ik verwondering oproepen voor de talloze natuurlijke vormen, kleuren en transformaties om ons heen. Om meer stil te kunnen staan bij subtiele processen van verandering.
Bekend en raadselachtig
In mijn cocons zijn elementen zoals schubben, vleugels, botten en vinnen te herkennen. Ik put inspiratie uit alle ‘alledaagse’ dingen om ons heen zoals het ontkiemen van een plantje of de patronen als de bast van een boom. Ik verzamel die en combineer deze op mijn cocons. In de cocons zul je altijd dingen herkennen maar het geheel valt niet te plaatsen. De vormen blijven bewust raadselachtig, zo ontstaat er ruimte om stil te staan bij de natuurlijke processen van transformatie en groei die zij vertegenwoordigen. Hierdoor kunnen we met een haast kinderlijke blik opnieuw naar deze ontwikkelingen kijken en ons afvragen, verwonderen, of zelfs laten afschrikken.
Onbevangen verwondering
Er was een tijd waarin we de wereld om ons heen niet volledig konden verklaren. De natuur bezat iets onstuimigs, mysterieus en onvoorspelbaars. Die onbevangenheid probeer ik terug te vinden in mijn cocons. Ik verbeeld dit met klei door het eeuwenoud en natuurlijke karakter van het materiaal. Met zorg en oog voor detail werk ik mijn vormen uit, zodat ze een eigen karakter en diversiteit krijgen wat het idee van een kloppend hart mogelijk maakt. In onze tijd waarin alles steeds sneller en onrustiger lijkt, wil ik herinneren aan de stille, vaak onopgemerkte wonderen die ons omringen. Door aandacht te geven aan het kleine en het gewone, kunnen we opnieuw troost en verwondering vinden, en vertrouwen blijven putten uit de transformerende kracht van de natuur.