Informal women's mosque in Senegal

Sociale en Ruimtelijke Strategieën

Het project stelt de door mannen gedomineerde hiërarchie van traditionele moskeetypologieën ter discussie door een orthogonaal raster, georiënteerd naar Mekka, te leggen over de gemarginaliseerde ‘vergeten ruimten’. Gelegen naast landbouwgronden ondersteunt het ontwerp het religieuze en gemeenschapsleven van vrouwelijke arbeiders door gebedsruimten, klaslokalen en ontmoetingsplekken te bieden. Dit vrouwgerichte ruimtelijke netwerk functioneert als een nieuw soort ‘agora’, waar kennisdeling, vaardigheidstraining en collectieve empowerment plaatsvinden. Vanuit het kader van kritisch regionalisme beoogt het ontwerp de gegenderde ruimtelijke dynamiek te herconfigureren en vrouwen een tastbaar platform te bieden om hun sociaal-religieuze rol opnieuw te onderhandelen.

Milieu- en Materiaalstrategieën

Technisch gezien legt het project de nadruk op de integratie van lokale hulpbronnen en passieve milieustrategieën. De oriëntatie van het gebouw en strategisch geplaatste openingen maximaliseren de natuurlijke ventilatie, terwijl diepe overstekken zonnestraling en warmteopbouw beperken, waardoor de afhankelijkheid van mechanische koeling vermindert. Leem en andere lokaal beschikbare ecologische materialen worden verkozen vanwege hun lage belichaamde energie, minimale transportkosten en verminderde CO₂-uitstoot. Naast hun milieuvoordelen creëren deze materialen een reproduceerbaar, goedkoop bouwmodel dat zowel duurzaamheid als lokale zelfredzaamheid versterkt.