In een wereld van uniforme architectuur en gestandaardiseerde steden durfde Renée Gailhoustet anders te dromen. Door haar ontwerpen te centreren rond uiteenlopende leefervaringen, stelde zij zich een architectuur voor die zowel de waardigheid als de diversiteit van het wonen ondersteunde en verkende
Principes voor gehumaniseerde woningen
Gailhoustet vertaalde haar idealen in gebouwd vorm, en creëerde wooncomplexen die zich ontvouwden als geleefde landschappen in plaats van rigide structuren. Tuinen boden dagelijkse ontmoetingen met de natuur, kamers pasten zich aan de veranderende behoeften en eigenheid van bewoners aan, terwijl gangen en binnenplaatsen toevallige ontmoetingen en gedeelde ervaringen stimuleerden. In haar architectuur waren ruimtelijke kwaliteiten nooit doelen op zich, maar voorwaarden die gemeenschap, interactie en individualiteit mogelijk maakten.
Principes voor gehumaniseerde woningen
De architectuur van Gailhoustet werd geleid door drie verweven principes die elkaar kruisten om omgevingen te scheppen die op het leven zelf reageerden. GROEN verzachtte en verrijkte het dagelijks bestaan en verweefde de natuur in muren, terrassen en binnenplaatsen, zodat wonen niet alleen beschutting bood, maar ook plezier en vernieuwing. MENS-CENTRALITEIT zorgde ervoor dat woningen het leven ondersteunden in plaats van het voor te schrijven, waardoor bewoners hun omgeving konden aanpassen, transformeren en personaliseren als verlengstuk van hun eigen bestaan. VORM & GEOMETRIE brachten orde en ritme, maar ontvouwden zich altijd in diverse, gelaagde ruim
Lagen van het Wonen
Geleid door de overtuiging dat woningen verschil moeten koesteren in plaats van uniformiteit op te leggen, ontwierp Gailhoustet leefomgevingen waarin mensen konden groeien, zich verbinden en hun omgeving aan hun leven konden aanpassen. Door de rigiditeit van grootschalige woningbouw te verwerpen, creëerde zij unieke, responsieve ruimtes die individualiteit binnen de gemeenschap vierden. Lagen van het Wonen nodigt je uit om de gebouwde omgeving opnieuw te bekijken door haar ogen—waar eenheid schuilt in diversiteit, waar natuur en beton in harmonie samenkomen, en waar elke ontwerpbeslissing wordt gevormd door de geleefde ervaringen van degenen die er hun thuis van maken.