Chronoglossa — No Time, No Detail

Concept

Chronoglossa is een driedimensionaal visueel taalsysteem dat een kritiek vormt op het meedogenloze tempo en de standaardisering van de maatschappij. Met ornamentele vormen die symbolische elementen samenbrengen, laat Chronoglossa zien hoe het moderne leven onze beleving van schoonheid en betekenis beïnvloedt. In plaats van schoonheid als bijzaak te behandelen, benadrukt het project haar rol als actieve kracht voor verandering en nodigt het ons uit om te vertragen en te reflecteren. Door aandacht te vestigen op detail, vorm en materiaal schetst Chronoglossa een toekomst die zorgvuldiger en evenwichtiger is, waarin kunst, technologie en het milieu in harmonie samenleven.

Vorm

De installatie bestaat uit een 170 cm hoge 3D-geprinte sculptuur, bevestigd aan grote houten panelen van in totaal 190 x 258 cm. Glanzend en bijna buitenaards van uitstraling wordt de sculptuur aangevuld met flatbed-geprinte panelen met infographics die de regels van het taalsysteem toelichten. Samen vormen deze onderdelen een hybride van kunstwerk en speculatief middel, waarin zowel het mysterieuze oppervlak als de onderliggende structuur zichtbaar worden. Chronoglossa is daarmee tegelijk een object van contemplatie en een systeem van betekenis, en slaat een brug tussen ornament en kritiek.

Ervaring

Bij de eerste aanblik verschijnt Chronoglossa als een grote, onaards ogende sculptuur, waarvan de organische vormen mysterieus aanvoelen en niet direct herkenbaar zijn als een taalsysteem. Bezoekers worden uitgenodigd dichterbij te komen, de vormen te volgen en de verborgen boodschap te ontcijferen. Het project vraagt bezoekers te vertragen en nodigt hen uit te reflecteren op hoe onze snelle, digitale wereld bepaalt wat we waarderen en wat we over het hoofd zien. Geïnspireerd door oude communicatiesystemen, sciencefiction en speculatieve toekomstbeelden, is Chronoglossa meer dan een statisch object. Het vormt een uitnodiging om schoonheid te ervaren als iets levends, iets dat zich ontvouwt en groeit, en om opnieuw te overwegen hoe we omgaan met de wereld en welke waarden we hechten aan de dingen die we creëren.