Herinneringsobjecten bieden de kans om het dierbare te koesteren in een persoonlijk object. Oude ambachten worden opnieuw verbeeld met moderne technieken . Zo ontstaat een spanning tussen erosie door de tijd en vernieuwing, tussen wat blijft en wat verdwijnt.
Erosie van de tijd
Vanuit het niet willen vergeten wat verdwijnt, verwerk ik herinneringen in objecten. In dit project ben ik gestart vanuit de begraafplaats Taxiarchis Micheal op Rhodos. Een plek vol kleur, detail en symbolisme. Het viel me vooral op hoeveel aandacht de mensen uit het dorp aan de kunstbloemen op het kerkhof gaven.
Helaas heeft de gemeente er inmiddels voor gekozen om de begraafplaats te ruimen. Dit gegeven koppelde ik al snel aan de ruiming van mijn moeders graf een jaar geleden. Daarom wilde ik objecten maken met dezelfde aandacht als die van de bewoners van het dorp, Daarbij verwerk ik foto’s en haakpatronen. Laag na laag graveer ik het werk en vul ik het met gips, als een soort erosie van de tijd.
De werken zijn gevoed door persoonlijke verhalen en emoties, maar ook door symboliek, verweesde materialen en religieuze verwijzingen. Herinneringen krijgen driedimensionaal vorm, zodat verdriet en rouw niet verborgen hoeven te blijven maar zichtbaar en tastbaar mogen zijn.
Over Mattie van Bergen
Dat geeft mij inspiratie om te verwerken in mijn kunst.
Het is mijn doel door mijn persoonlijke verhaal te vertellen de kijker te verwonderen. Ik laat ze nadenken over hùn persoonlijke verhaal. Ik praat graag met mensen over emotionele gebeurtenissen en geef ze dan de gelegenheid zich te uiten. Mijn kunstwerken bieden kans om het dierbare te koesteren.