Wake up, the war has started

Context en vraagstelling

Op 24 februari 2022 begon de Russische aanvalsoorlog tegen Oekraïne. De oorlog duurt tot op de dag van vandaag voort, met verstrekkende gevolgen voor miljoenen mensen.
De bachelorproef “Wake up, the war has started” onderzoekt hoe oorlog vanuit individueel perspectief wordt ervaren, met name op de dag van de invasie en tijdens de vlucht. Het doel was om emotionele nabijheid te creëren zonder visueel te overdrijven.

Het project richt zich op de persoonlijke indrukken van Oekraïense vluchtelingen, weergegeven in verhalende interviews. Hun verhalen over de beslissing om te vluchten, het moment van vertrek en gevoelens van desoriëntatie vormen de emotionele ruggengraat van het werk. De voorwerpen die ze meenamen – een parfum, een icoon – spelen een centrale rol. Deze objecten zijn minimalistisch geënsceneerd en gefotografeerd tegen een monochrome achtergrond om hun symbolische en emotionele waarde te benadrukken. Het project werd gerealiseerd als een grootformaat krant in documentaire stijl. Drukwerk als medium biedt diepgang, rust en materialiteit, als tegenwicht voor de vluchtigheid van digitale media. Voor de hoofdtekst werd Helvetica gebruikt, voor analytische elementen Monaco – een ingetogen, feitelijk typografisch kader. De rasterstructuur in krantenstijl wordt doorbroken door witruimte, rustige zones en subtiele visuele onderbrekingen. Infographics zoals vluchtroutes en tijdlijnen zijn visueel terughoudend, in grijstinten en één accentkleur – ze bieden context zonder de emotionele kern te verdringen.

Toegang en pleidooi

Door de combinatie van emotionele vertelling en visuele contextualisering ontstaat een laagdrempelige toegang voor een breed publiek – leesbaar voor zowel betrokkenen, geïnteresseerden als niet-betrokkenen.
Wake up, the war has started is een creatief en inhoudelijk pleidooi voor empathie, differentiatie en menselijkheid in het debat over vluchtelingen. De visuele taal ondersteunt dit streven bewust met terughoudendheid en duidelijkheid.
Door mijn persoonlijke band met Oekraïne werd dit project voor mij een diepgaande, emotionele aangelegenheid. Bij het ontwerp vond ik het belangrijk om met respect, betrokkenheid en verantwoordelijkheid te werken, zonder pathos, maar met een duidelijk standpunt.