Dit project onderzoekt de relatie tussen 3D-printparameters en de ruwheid van een bio-circulair materiaal. Het project laat zien hoe de oppervlakteruwheid afhankelijk is van variaties in 3D-printparameters die de akoestische eigenschappen van het materiaal beïnvloeden.
Het bio-circulaire materiaal
Dit project onderzoekt het potentieel van biocirculaire materialen voor architecturale toepassingen, met de nadruk op hun gebruik bij de productie van binnenmuren.
Het project implementeert een materiaalrecept van studio Omlab. Met dit materiaal is onderzocht hoe 3D-printen kan worden ingezet om actief materiaaleigenschappen te ontwerpen en te beïnvloeden, om zo de unieke mogelijkheden van het materiaal te vergroten.
Experimenteren
Uit een reeks experimenten blijkt dat de oppervlakteruwheid wordt beïnvloed door het aanpassen van 3D-printparameters. Deze bevinding leidde tot een onderzoek naar de relatie tussen oppervlakteruwheid en akoestische prestaties.
Door de absorptiecoëfficiënten van verschillende proefstukken te meten, werd aangetoond dat 3D-printparameters kunnen worden aangepast om de akoestische eigenschappen van het materiaal te beïnvloeden.
Ruwheid beheersen
Als resultaat stelt Controlling Roughness een reeks blokken voor die geproduceerd zijn met het biocirculaire materiaal. Deze blokken vertonen een contrast in akoestische absorptie, van nul tot zeer uitgesproken parameter-variaties.
Controlling roughness laat zien dat additive manufacturing het ontwerp van multischaal oppervlakteruwheid mogelijk maakt die de akoestische prestaties beïnvloedt. Dit opent nieuwe mogelijkheden voor 3D-printen met biocirculaire materialen in architectonische contexten. Ruwheid wordt hiermee gepositioneerd als een element wat gecontroleerd aangepast wordt om te voldoen aan architectonische behoeften.