Making Motion onderzoekt de vormgeving van beweging in grote textielen. Bezoekers kunnen zwevende organza met hun lichaam tot leven brengen, waardoor ze van toeschouwers veranderen in ontwerpers. Het biedt een alternatief voor het huidige kinetische discours, waarin beweging vaak vooraf bepaalde toe
Het lichaam als motor van textiele beweging
Making Motion onderzoekt hoe gebaren kinetische expressie in textiel vormgeven. Door hun lichamen te bewegen, kunnen bezoekers licht en organisch textiel tot leven brengen, waarmee ze deel worden van de installatie. Elk gebaar creëert zijn eigen unieke beweging en onthult hiermee een perfect uitgebalanceerde connectie tussen onze bewegingen, de zwaartekracht en zachte materialen. De installatie opent een veld voor experimenteren waarin snelheid, ritme en richting samen een relatie tussen lichaam en textiel weven. Door beweging live en onvoorspelbaar te laten ontstaan, stelt het werk vragen bij de voorgeprogrammeerde esthetiek van kinetisch design en nodigt het uit tot een meer relationele vorm van interactie.
Kinetische expressie vastleggen en bewaren
De installatie neemt elke interactie op en vertaalt dit naar een “Kinetic Capture”: een wolk aan gouden punten die de data van je bewegingen coderen. Zoals licht-schilderkunst beweging in beeld vertaalt, behouden deze vormen gebaren van timing en nuance. Bezoekers kunnen deze Kinetic Captures meenemen als een souvenir, waardoor de installatie verder reikt dan het moment zelf. Door beweging te bevriezen in de tijd, creëert de installatie een dialoog tussen het heden en het verleden: gebaren die “nu” gemaakt worden, kunnen later opnieuw afgespeeld en herbeleefd worden.