Off Limits Toys TM - Weapons for Kids

Speelgoedwinkel

Off Limits Toy Store transformeert een traditionele galerieruimte in een speelgoedwinkel waar ‘ongepast’ speelgoed voor kinderen wordt verkocht, zoals muziekinstrumenten die zijn gemodelleerd naar voor volwassenen bestemde voorwerpen, zoals wapens, seksspeeltjes, sigaretten en alcohol. De winkel lijkt in te spelen op de nieuwsgierigheid van kinderen door hen niet alleen speelgoed aan te bieden, maar ook toegang te geven tot de volwassen wereld waarvan wij beweren dat we hen ertegen moeten beschermen.

Marketing als kunstvorm

De kern van dit werk is een verkenning van marketing als een krachtig cultureel instrument dat veel verder reikt dan het verkopen van producten. Marketing draait in wezen om het vertellen van verhalen, het schetsen van een context en het vormgeven van waarden. Het creëert de lens waardoor we objecten, ervaringen en zelfs onszelf interpreteren. In de wereld van vandaag houdt iedereen zich bezig met een of andere vorm van marketing, van de manier waarop individuen hun persoonlijke imago op sociale media cultiveren, tot de gepolijste campagnes van internationale bedrijven, tot de politieke verhalen die regeringen construeren om hun legitimiteit te behouden. Door marketing zelf als een kunstvorm te benaderen, laat dit project zien dat invloed niet alleen werkt door middel van overreding of manipulatie, maar ook door emotionele resonantie, het structureren van context en het projecteren van idealen. Wanneer marketing bewust wordt ingezet, heeft het het potentieel om nieuwe ruimtes voor dialoog te creëren.

Waarden en visie

De marketing binnen dit project is opzettelijk dubbelzinnig en schommelt tussen oprechtheid en satire. Het fictieve bedrijf positioneert zich als een bedrijf dat ‘eindelijk naar kinderen luistert’ en presenteert een reeks waarden die de nadruk leggen op radicale transparantie, anticensuur, dialoog tussen generaties en de overtuiging dat kinderen moeten worden toegerust om de wereld te zien zoals die is, in plaats van de versie die volwassenen hen willen laten zien. Binnen dit kader fungeert rollenspel als een vorm van onderwijs: een speelse repetitieruimte waar taboes openlijk en kritisch kunnen worden onderzocht, met begeleiding in plaats van vermijding. Dit wordt bijzonder urgent in een tijdperk waarin kinderen zich steeds meer online onderwijzen, vaak meer gevormd door algoritmische feeds dan door directe menselijke conversaties. Door deze spanning te ensceneren in de veilige en provocerende omgeving van een speelgoedwinkel, reflecteert het werk op hoe we kindertijd definiëren, welke idealen en angsten we erop projecteren, en hoe het imitatieve gedrag van kinderen uiteindelijk de tegenstrijdigheden weerspiegelt van de wereld die volwassenen voor hen hebben gecreëerd.