![]({
"default": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/eleanorjacques-luca-3_1757599344_1800x1010.jpg",
"tablet-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/eleanorjacques-luca-3_1757599344_1280x720.jpg",
"tablet-small": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/eleanorjacques-luca-3_1757599344_968x544.jpg",
"phone-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/thumbs/eleanorjacques-luca-3_1757599344_680x.jpg"
})
Mijn werk fungeert als een archief waarin vormen en gebeurtenissen rond het idee van de eettafel worden vastgelegd. Door bijeenkomsten rondom eten te faciliteren, bied ik een zachte tegenreactie op de normatieve verwachtingen van het dagelijks leven.
Huiselijkheid en Zorg
De huiselijkheid van de werken creëert een openheid; de handelingen van samen delen, koken en eten worden middelen voor subversie. Hier is zorg de politiek. Het trage en bewuste maakproces, samen met het gezamenlijke koken, vraagt om aandacht voor detail. Door deze twee praktijken te combineren, worden arbeid en liefde verweven in de kern van het hele project. Elke steek, net als elk ingrediënt dat iemand meebrengt, draagt een herinnering. De textielen bewaren de herinneringen aan de gesprekken en maaltijden die we hebben gedeeld; de vlekken van eerdere Dinner Clubs dragen een gevoel van vertrouwdheid en gebruik. Door hun herhaaldelijke inzet krijgen ze een nieuwe waarde. Ze zijn dragers van de vluchtige schoonheid van een sociale bijeenkomst, en verlengen de vreugde ervan voorbij één enkel moment.
