![]({
"default": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/uploads/esther-jury-3_1759137098.heic",
"tablet-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/uploads/esther-jury-3_1759137098.heic",
"tablet-small": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/uploads/esther-jury-3_1759137098.heic",
"phone-wide": "https://ddw.ams3.cdn.digitaloceanspaces.com/uploads/esther-jury-3_1759137098.heic"
})
Esther bevraagt āāonze relatie tot materie, hoe sporen van trage handelingen de versnelling van het hedendaagse leven kunnen compenseren. Via praktijkgericht onderzoek en materiaalexperimenten creĆ«ert ze objecten en installaties die zintuiglijke nabijheid oproepen en uitnodigen tot introspectie.
Materie, Introspectie, Handelingen
Kannen en Kruiken onderzoekt de ongrijpbare verbinding tussen mens en materie, via het poƫtisch ontvouwen van kannen en kruiken. Deze objecten dragen sporen van langzame, bewuste handelingen die de functionele grenzen overstijgen en een diepere verbondenheid met de materie onthullen. Geworteld in het alledaagse, roept het werk een zintuiglijke nabijheid op die uitnodigt tot introspectie over de ongeziene aspecten van ons bestaan.
Kannen en Kruiken ontmoeten elkaar aan tafel, waar ze ontplooien tot een landschap. Ze komen tot leven tussen verbeelding en realiteit, als personages die de dualiteit tussen mens en natuur belichamen. In een wereld die gedestabiliseerd wordt door de drang om te produceren, fungeren ze als dragers van rustpunten. Waar rituelen ooit structuur en betekenis gaven, lijkt vandaag een gevoel van onthechting achter te blijven, dat de leegte van ons hedendaagse bestaan weerspiegelt. Toch blijven betekenisvolle handelingen voortduren, zoals het vullen van een kruik, het schikken van voorwerpen, het aanraken van materie.
Kunnen de sporen die materie achterlaat ons dichter brengen bij de stilte van de natuur?
